Starość powinna być pięknym czasem. To moment naszego życia, w którym mamy już za sobą wiele dobra i zła, zgromadziliśmy mnóstwo doświadczeń, spotkaliśmy na swojej drodze wrogów i przyjaciół, przeżyliśmy wzloty i upadki, a teraz musimy z nich tylko czerpać. Trudno to jednak zrobić, gdy czujemy się samotni i nie widzimy żadnego celu przed sobą.
Ten post jest o tym, jak ważne jest, by się nie poddawać. By korzystać z życia, a nie chować się wśród wspomnień. Zachowywać w sercu pamięć o ukochanych, ale otwierać je też na nowe osoby. A także o tym, żeby pamiętać o ludziach starszych i nie dać im żyć w samotności.